Ze względu na rodzaj zastosowanego czynnika grzewczego parowniki LPG można podzielić ogólnie na: parowniki wodne i parowniki elektryczne.
Parowniki możemy podzielić także ze względu na zamocowanie skrzynki elektrycznej. Zarówno parowniki PEGORARO GAS TECHNOLOGIES posiadają dwa rodzaje ich zamocowania. Skrzynka elektryczna może być w wykonaniu przeciwwybuchowym EExd, wtedy znajduje się na parowniku lub może być w wersji IP65. Montuje się ją wtedy w odległości 2 metrów od urządzenia.
Firma Gasconcept Kurpińscy posiada w swojej ofercie zarówno parowniki wodne jak i elektryczne włoskiej firmy PEGORARO GAS TECHNOLOGIES.
W parownikach elektrycznych zródłem ciepła są grzałki elektryczne zanurzone w czynniku pośredniczącym, którym jest odpowiednia mieszanina wody z glikolem lub specjalny płyn niezamarzający.
Wydajności: parowniki elektryczne PEGORARO GAS TECHNOLOGIES
W parownikach wodnych czynnikiem grzewczym również jest mieszanina wody z glikolem lub specjalny płyn niezamarzający np. Ergolid o temp. 65 – 75 o C. Płyn cyrkulacyjny podgrzewany jest w dodatkowym piecyku gazowym i przesyłany przez parownik przy pomocy pompki o wydajności uzależnionej od mocy parownika.
Wydajności: parowniki wodne PEGORARO GAS TECHNOLOGIES
Ze względu na sposób zasilania odbiorników parowniki dzielimy na dwa typy:
Typ Feed – Out i Feed – Back. Parowniki typu Feed – Back pracują na zasadzie przesyłania fazy gazowej po parowniku do zbiornika a stąd gaz przesyłany jest do instalacji i odbiornika, natomiast w systemie Feed – Out gaz po parowniku przesyłany jest bezpośrednio do instalacji i odbiornika. Każdy systém posiada pewne wady i zalety, lecz w naszych warunkach klimatycznych systém Feed – Back nie jest ekonomicznie uzasadniony. W warunkach zimowych przy niskich temperaturách zewnętrznych występują duże straty ciepła masy gazu w zbiorniku. Poza tym w zbiorniku zalega faza ciekła, składająca się z węglowodorów o wyższej temperaturze wrzenia niż propan – butan, olej, woda i pozostałości te okresowo należy opróżnić. Tak więc generalnie w Polsce zalecamy stosowanie parowników w systemie Feed – Out.
Parowniki wodne są oferowane przez firmę GASCONCEPT w wersjach 40kg/h, 50kg/h, 100kg/h, 200kg/h, 300kg/h, 500kg/h, 750 kg/h, 1000 kg/h, 1500kg/h, 2000kg/h, natomast parowniki elektryczne w wersjach 30kg/h, 40kg/h, 50kg/h, 100kg/h, 150kg/h, 200kg/h, 300kg/h, 400kg/h, 500kg/h, 750kg/h. Projektowa wydajność parowników PEGORARO GAS TECHNOLOGIES obliczona jest dla minimalnej temperatury zewnętrznej -20 oC. Średnia ilość ciepła wymagana do odparowania gazu propan – butan wynosi 100 Kcal/h, więc ilość ciepła 10000 Kcal wystarcza do odparowania 100 kg gazu. W praktyce jeśli przyjmujemy uratę ciepła 40%, należy dostarczyć co najmniej 14000 Kcal/h. Wydajność zastosowanego odparowywacza (w kg/h) powinna być o 20 - 30% większa w stosunku do odbiornika. UWAGA – jako odbiornik należy traktować nie np. kocioł czy piec lecz palnik gazowy a do obliczeń przyjmować max. łączną moc wszystkich palników. 30% rezerwa gwarantuje stabilniejszą pracę zarówno parowników elektrycznych jak również wodnych i stanowi bezpieczny zapas w przypadku wystąpienia nagłych i nieoczekiwanych zwiększonych poborów gazu np. podczas rozruchu instalacji. Przekroczenie dopuszczalnych wydajności parowników jest niebezpieczne, ponieważ w przypadku parowników wodnych i elektrycznych może spowodować prywanie fazy ciekłej do instalacji, natomiast w przypadku parowników wodnych i elektrycznych PEGORARO GAS TECHNOLOGIES zostanie odcięte zasilanie instalacji.
Teoretycznie parowniki można zamontować po kilka w układzie równoległym i tak np. do instalacji o wydajności np. 2000 kg/h można zastosować dwa parowniki pracujące w układzie po 1000 kg/h każdy.
W praktyce jednak, im mniej parowników pracuje w jednej baterii, tym łatwiej jest uzyskać stabilną pracę oraz możliwość regulacji poszczególnych parametrów instalacji. Z połączenia max. dwóch wielkości parowników elektrycznych lub parowników wodnych można uzyskac wszystkie możliwe kombinacje wydajności, które są najczęściej stosowane. W przypadku instalacji, w których nie może być przerwy w dostawie gazu np. huty szkła, kurniki itp., korzystne jest zastosowanie dwóch mniejszych parowników LPG o mniejszej mocy niż jednego odparowywacza dużego. W takim wypadku jeden z nich stanowi rezerwę w chwili awarii drugiego. Warunkiem prawidłowej pracy instalacji złożonej z kilku parowników jest to aby były o takiej samej wydajności. Nie można łączyć w baterię np. jednego parownika o wydajności 150 kg/h a drugiego 200 kg/h. Łączna moc takiej baterii wynosi wtedy nie 350 kg/h lecz 300 kg/h, a poza tym przy takim układzie istnieje niebezpieczeństwo przeciążenia parownika o mniejszej wydajności. Następnym warunkiem prawidłowego działania np. dwóch parowników pracujacych w zestawie jest zachowanie symetrii kolektorów na zasilaniu i doborze gazu za parownikami.
Dla prawidłowej pracy parowników (odparowywaczy) nie ma znaczenia o jakim składzie mieszanina propan – butan zostanie do niego dostarczona. Sam parownik elektryczny lub wodny jest w stanie odparować nawet czysty butan. Problem może się jednak pojawić z takim zabezpieczeniem rurociągów za parownikiem aby całkowicie weliminować możliwość rekondensacj gazu w sieci. Drugim czynnikiem limitującym skład mieszaniny LPG, jest konieczność zagwarantowania w zbiorniku minimalnego ciśnienia potrzebnego do grawitacyjnego przetłoczenia fazy ciekłej do parownika. Przyjmuje się iż ciśnienia to powinno być mniejsze niż 1,5 bar.
Przy projektowaniu i eksploatacji instalacji propan – butan z zastosowaniem parowników PEGORARO GAS TECHNOLOGIES i korzystaniu z mieszanek propan – butan należy uwzględnić punkty rekondensacji mieszaniny w rurociągu za parownikiem ( w zależności od ciśnienia gazu i temperatury zewnętrznej). O ile latem przy dodatnich temperaturách zewnętrznych może być stosowana standardowa mieszanina B (wg PN), to w okresie zimowym (szczególnie przy temperaturách poniżej -10o C) należy dla uniknięcia wykroplenia się mieszanki w rurociągu spełnić kilka ważnych warunków.
Należy w właściwy sposób zabezpieczyć sieć poprzez izolację a nawet podgrzewanie lub odpowiednio wzbogacić w propan skład mieszanki w zbiorniku. Poza tym bardzo ważne jest aby zawsze stosować w rurociągach mozliwe najniższe ciśnienie gazu za reduktorami Istopnia.
Faza ciekła i gazowa w zbiorniku jest to efekt dwóch jednocześnie zachodzących w nim zjawisk: parowania i skraplania. Jest to stan równowagi w danej temperaturze dla danego składu mieszanki. W tym samym czasie tyle samo gazu zamienia się w ciecz ile ulega odparowaniu. To samo zjawisko może pojawiać się w rurociągu miedzy parownikiem i odbiornikiem. Gaz przechodzący przez reduktor I-go stopnia w niekorzystnych warunkach (wysokie ciśnienie, niska temperatura) może ulec ponownej kondensacji lub nawet zamarznięciu i spowodować zablokowanie przepływu gazu.
Decydują o tym trzy podstawowe parametry:
Skład mieszaniny propan – butan
Ciśnienie w instalacji za redukcją I-go stopnia
Temperatura otoczenia.
Zarówno montaż parownika elektrycznego jak i parownika wodnego powinien być przeprowadzony tylko przez wykwalifikowanych, przeszkolonych mechaników i elektryków szczególnie w zakresie montażu Ex. Parowniki PEGORARO GAS TECHNOLOGIES mogą współpracować zarówno ze zbiornikami podziemnymi jak i naziemnymi. Ponieważ faza ciekła dostarczana jest do parownika w sposób grawitacyjny należy jedynie zapewnic ciśnienie w zbiorniku min. 1,5 bar. W przypadku kiedy przewiduje się, że ciśnienie w zbiorniku może spaść poniżej 0,5 bar lepiej jest zamontować parownik na odpowiednim poziomie względem zbiornika. Parownik LPG musi być zamontowany na trwałej powierzchni betonowej. Może być umiejscowiony na otwartym powietrzu, jednak pod warunkiem, że zabezpieczony zostanie przed wpływem na warunki atmosferyczne. Należy zamontować wtedy zadaszenie lub umieścić parownik w specjalnym kontenerze ochronnym. W przypadku montażu wewnątrz pomieszczenia musi ono być przeznaczone tylko do parownika, z odpowiednio lekkim zadaszeniem oraz wentylacją. Wszystkie upusty z zaworów bezpieczeństwa, oraz króćce do opróżniania z separatorów, rurociągów i parowników powinny być odprowadzone na zewnątrz.
Na wlocie do parownika powinien być zamontowany filtr LPG, natomiast na wyjściu z parownika odolejacz (jest w wyposażeniu stacji redukcyjnej). Rury stalowe powinny być bez szwu na ciśnienie 25 – 40 bar. Należy łączyć je metodą spawania przez uprawnione do tego osoby. Połączenia rurowe muszą być trwale zamontowane po obu stronach odparowywacza w taki sposób aby nie było dodatkowych naprężeń mogących wystąpić podczas przepływu gazu w rurociągach.
